XV Долго време Климент Камилски и Татко до доцна во ноќите, но неретко и до утрини, во нивната стратегија за спасувањето на детето на Балканот, односно и нивните чеда и потомци, по задлабоченото и меѓусебно реферирање за книгите кои беа донесени од Париз за балканските јазици и јаничарството, не можеа конечно да се согласат која тема од овие две ќе биде приоритетна во нивното разгледување.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
И само миг решава што од двете ќе избереш.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Бојан се надеваше дека снегот ќе престане, а потоа ќе долета јужен ветар, па за ноќ, две ќе го преполови, и ќе го отвори патот од селото кон планината.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Утре ќе ви е сончево, пријатно за есенска прошетка...“
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Чудно ми е дека не ме запрашува зошто олку сум се задоцнил, не ме кара дека веќе се стемнило.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
„Еве, и јајцата се варени; две ќе ти се доста. И пиперка, и два патлиџана и парче сирење.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Најнапред го здогледа својот сосед Н.С. долу во лозјето токму кај онаа лозница за која одамна му има речено дека за година- две ќе почне да раѓа грозје без семки.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Двете ќе растете заедно и ќе станете големи.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)