бев (гл.) - скршен (прид.)

Повторно бев и кај Мајкиното прво враќање во родната земја, кога и таа беше скршена длабоко во душата, од нешто за коешто не сакаше да ни зборува до крајот на животот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Беше скршен. Во затворот му однесов книга од некој Вацлав, од некој Чех, Хавел, а тој ме правеше луда.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
За среќа, му беше скршена само десната рака, бидејќи главата успеа навремено да ја тргне.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Едниот од браќата, незадоволен од незавршената ноќ, трипати едно подруго се охрабри: три чаши беа скршени крај нивните нозе.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Имавме голем ќуп со масло за цела зима. Беше скршен во безброј невидливи парченца.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Обично им беше скршен хитинскиот оклоп.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
За волја на вистината, и клавирот беше скршен.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Беше ранета во колкот и нозете и беа скршени.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Во огромната челуст на тишината невратно се губеа притаени пцости, злокобно тропање на некакво железо, неразбирлив шепот и сѐ што не се слушаше, и сето она што сивите луѓе, го носеа под грло, зашто 'рбетникот на големиот организам на колоната беше скршен.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)