бев (гл.) - неподвижен (прил.)

Набабрените усни му беа неподвижно отворени.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Во суштина возот беше тој кој што се движеше а сѐ си беше неподвижно и на свое место – куќите, ливадите, планините... но го имав обратното чувство.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)