жали (гл.) - и (сврз.)

Ги сослушаа и пријателите и роднините на Андро и дознаа дека Андро многу жалал и пекал што немале деца, што немале пород, наследник, продолжувач на лозата.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Ме вџаши нејзиниот мир. Неискажливо тажно, без отпор, нејзините очи ме набљудуваа од друг свет , како да ме жали и теши во ист миг.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
— Мајките не одат гологлави, ми вели детето, тие сите жалат и носат црни шамии.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Во него има нешто болно што ја брише меѓата меѓу љубовта и омразата. Го жалам и го презирам овој човек.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Не ми се, Вело, жали и клети!
„Бели мугри“ од Кочо Рацин (1939)
– „Не ќе жалав толку, Боже, си велела со жалосен глас, за Силјана мој, ако беше умрел овде, барем гробнината ќе му ја знаев и свеќа ќе му палев, ами како да не жалам и да не плачам кога в море може да се удави одејќи на тој пусти аџилак.“
„Силјан Штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Луѓето се жалат и кога имаат и кога немаат право.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Но никој не се жали и не вика: „Не играм“.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Во големата љубовна желба Тоше сам испеа песна за сиромашката Митра, со која песна ја жалеше и молеше да му се предаде.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)