измие (гл.) - и (сврз.)

Потоа треба да се измијам и да каснам. Канчето за чај ми е здраво, филџанот, колку и да го миеш, го има мојот мирис.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Камените плочи во дворот беа мокри, како штотуку измиени и му се чинеше како и небото да е измиено, толку свежа и бледа беше синевината меѓу оџаците.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Веќе не сум преокупиран со гладот или вошките, носам испрани и чисти алишта, повеќето сум во костумот што ми падна на лотарија во Гаково, косата измиена и со патец настрана, снагата капена во бањата кај градската болница, а не сум ни гладен, бонлук леб и мрсно, па кога се враќам од часови, сечам голема фелка леб, ја мачкам со сало и врз неа ставам леени колбаси, едно или две куси коматчиња.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Еднаш Катерина дотрча од бањата врескајќи. Беше избезумена. Дури на креветот се качи.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Вели: „Најнапред му поливав под оревот да си ги измие рацете, потоа почнав да му поливам да си го измие и вратот, и најсетне, кога генералот се свлече до половина, пустата јас, и не ми требаше многу а да не забележам дека тој и не бил само генерал туку и мажиште“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Брзаме кај своите, да се измиеме и да се преслечиме.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Ги измив и прстите што не беа во завој а потоа бокалот вода што го истурив врз згазените лебарки ги одвлечка во канализацијата.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Со дождец ѝ се заканува дека танцот ќе го прекине, боите ќе ѝ ги измие и во непознат правец ќе ја однесе.
„Од дното на душата“ од Александра Велинова (2012)
Се преценија и џабе ги фркнаа парите во кафезите кај овие што на леген јавно се измиваат и ти се кезат во лице.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)