сум (гл.) - дека (сврз.)

Таа не копнее по минатото, како што мислат некои луѓе, туку повеќе се грижи за иднината.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Сигурен сум дека оние кои имаат земено ЛСД во врска со негата и лечењето на ментално заболените ќе се сложат дека ова искуство ја подобрила нивната способност да комуницираат со пациентите.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Сакам да кажам дека книгите од Твојата иницијална (прва) авторска фаза оние десетина тома во кои се собирани Твоите есеистички и критички текстови концентрирани врз одделни книжевни феномени или маркантни писателски личности (да не ги заборавам патописите!) главно ги читав како колешка, професорка по компаративна книжевност, теоретичарка на која примарниот (дури и исклучителен) интерес ѝ се посочените топоси или теми што Ти си решил да ги третираш следејќи ги строгите правила на научната методологија.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Меѓутоа, Едмондс бил во право кога истакнал дека во случај “несогласувањата меѓу оние кои се за независна Македонија и Грците продолжат по војната, народот од Преспа со сегашните размислувања ќе биде за независна Македонија“, бидејќи “сигурен сум дека ЕАМ-ЕЛАС навистина сакаат да ги осигураат пред воените грчки денови“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
„Доволно е, натаму, уверен сум дека сѐ е глупост.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Сигурна сум дека постојат и други суштества што можат да ме сфатат.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Поминав половина саат во купатилото миејќи ги забите неколку пати.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Сигурен сум дека повторно почнуваат да се тепаат. Ги слушам кај викаат.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Сигурна сум дека на Марија нема да ѝ се допадне целата оваа работа.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Сепак одеше на работа...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Па дури и да верувал во најлошото, сигурно верувал во тоа за да го направи она што го направил, Кети, убеден сум дека нешто му недостигало на нашиот син ако верувал во тоа, а не сакал да ја убие неа.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Ким Гордон, меѓутоа, кога си ја опишува фасцинираноста од приказот на „ранливост“ на бината, особено откако некоја исполнителка ќе доживее „слом“, дава некаква оправданост на сочувствителното читање на спотот од страна на обожавателот.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Задоволен сум дека навреме нѐ известивте за она што го снајде и што го очекува селото.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Убеден сум дека народот би почнал да се тепа за да купи од весниците, а досадата би станала најбарана работа на светов.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Убедена сум дека другарите и другарките ти се чесни .
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Убедена сум дека нигде нема такви подлеци, како што ги има меѓу непрактичните луѓе.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Не знам дали Селин некогаш видел запален град но сигурен сум дека и градовите убаво горат. 03.2000.
„Три напред три назад“ од Јовица Ивановски (2004)
Ако почнеш да ме убедуваш, сигурен сум дека ќе ме лажеш.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Без разлика дали Соник јут навистина ја чувствувале или не ја чувствувале болката на Џоан Крафорд, сликата за Крафорд што ја прави Копола во спотот на Марки не изгледа баш најсочувствително.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Добро зготвениот, обилен оброк, со домаќин чиишто лесни обиди за забавување се чинеа дека воодушевуваат многу над границите на неговите напори, и лежерната атмосфера за којашто жеднееше Семовата душа, се здружија за да му пружат задоволство и луксузно олеснување на Сем, такво кое ретко кога го наоѓаше на своите тури низ ранчовите.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
” На 13.11.1903 год. по разговорот со Мисирков во Софија, во времето кога се печатеше неговата книга, Е.Спространов запишал: „Уверен сум дека неговиот македонски јазик ќе трае ден до пладне.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Впрочем би можел да го претпоставам крајот: очигледно било веќе бесмислено да се продолжи и вие покорно сте го признале тоа, и тоа е тоа, а? Нели било така?
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Убедена сум дека тој нема да ве убие.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Семејство здружено во длабока, сосема тивка и сосема автентична љубов.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Братко мој, со твојо ум и способности, сигурен сум дека ќе можиш тука одлично да се снајдиш!
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Нејзината проза се појавувала во многу авангардни списанија, весници и антологии, вклучувајќи ја тука и антологијата на Ричард Костеланц, Десето Собирање (Tenth Assembling).
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Немав намера да го објавам, но одреден број на луѓе рекоа дека пронашле егзегеза на Дерида во еден корисен напис, па затоа се решив со надеж дека има некаква смисла.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Сигурна сум дека онаа е нова.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Последните неколку години, матичниот лекар го лекуваше од спондилоза, се додека мојот многу добар пријател Даскалов не ги виде метастазите предизвикани од ракот на белите дрободи!
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
А свесна сум дека човек не треба да плаче, зашто од секое лошо има и полошо.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Свесна сум дека модернистичкиот расказ од првата половина на 20 век ги најави постапките кои се радикализираат во постмодернистичкиот расказ од крајот на 20 век.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Еден коментатор под спотот на интернет, обожавател на Соник јут, се обидува да долови „што се обидуваат да пренесат СЈ“ велејќи: „Понекогаш си мислам дека ги канализираат внатрешните превирања и внатрешната болка на г-а Крафорд“.408 Тоа можеби важи за пеењето на Мур, односно за неговите врисоци, макар што првобитниот наслов на нумерата, „Пушење“, упатува на нешто понесентиментален и на посатиричен однос.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Не знам точно дали приказнава започнува во вторник или петок ама сигурен сум дека беше тоа еден пазарен ден во Битола, а во Битола само вторниците и петоците е пазар, тоа сите битолчани, а и многу небитолчани го знаат.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Ова сакав да биде сфатено како приговор на неговото однесување бидејќи бев со впечаток дека него, за жал, некои битни моменти од моите искажувања го одминуваат.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Селзник се согласи, но уверен сум дека мислеше дека го сакам Дали заради рекламата што може тој да ни ја направи.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Сепак, сепак, ќе ја допрам таа тајна; уверен сум дека ќе ми тргне од рака да ја изнесам од зад превезот на насмевката на Катерина.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
И уште ви реков дека верувам во Бога со сето мое битие и убеден сум дека Тој еден ден вистина ќе ги воскресне мртвите, и праведните и оние грешните.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Но, сигурен сум дека кога ти би била овде или јас таму, би биле најдобри пријатели.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Но, свесна сум дека животот отвора нови страници, нови предизвици.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Сигурен сум дека овој трик не сум го користел ниту прв ниту последен пат, повеќето случки се сѐ уште успешно потиснати, па не можам да се сетам дека некогаш сум ги заборавил.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Вечерва кога ќе се бира најубавиот пар убеден сум дека женската половина ќе бидете Вие.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Сигурна сум дека еден американски уметник што глуми пес на интернационалната уметничка сцена не би бил толку интересен како еден руски уметник.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Добро, ние знаеме дека нивното авторство е несомнено и драгоцено, ама сепак остануваме фокусирани на текстот а не на неговите пишувачи.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Сигурен сум дека зградите во киберпросторот ќе бидат направени така што ќе можат да го направат истото што и Таџ Махал, а тоа е да ве заштитат.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Реков: „Јас сум Јан Лудвик, и убеден сум дека ја познавам Ина“, реков.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Наеднаш како да потона во своите длабочини.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Гледаш, сигурна сум дека таа не страда од носталгија.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Тоа е чудно: изненаден сум дека Тери не е популарен...  К: Отколку што е...
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Вие сте веќе големи и сигурен сум дека ќе можете сами да се погрижите за себе, - се сврте кон нас.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Еве сигурна сум дека денешнава дискусија ве поттурна малку во права насока.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
На многу места, во сите книги од Твојата фамилијарна сага, Ти одново и одново пишуваш за таквата благородна и лековита тишина во која Твоите родители живееле цел живот.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Сигурна сум дека сеќавањето на овие нешта е подобро од било што коешто денес би можела да го доживеам. превод: Г.Н. Ом
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Убедена сум дека сѐ ќе биде во ред, нели?
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Сигурен сум дека е фасцинантна но јас би сакал да чујам нешто повеќе за „музиката за кршење плочи“. Баш беше забавно.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Ќе ти зазвучи чудно, но убедена сум дека и утре јас и ти ќе бидеме заедно.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Кај него, страшни ти беа чиревите, сосема го деморализираа...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Сигурен сум дека ним тоа многу подобро би им пошло од рака. Или, можеби, не.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Сигурен сум дека езуитите не ме учеа на тоа.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Свесна сум дека пак ќе паднам во искушение. Нека остане тоа мала тајна.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
- Еднаш бев со мајка ми во некое мало црквиче во Капиштец и сигурна сум дека таму нема куќи.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Сигурен сум дека во неговиот случај се работеше за голема утка – ме прекинува – човекот, како што ти реков, беше љубопитен, музикален, а на некои фактори на новата власт знаењето им се чинеше бурка...
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Сигурна сум дека од оној пат, кај камењата, не сум се составила со Никифор. Не сум легнала.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Верувам дека еден ден ќе биде некој и нешто во шоу-бизнисот!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Голема, мала моја, не лути се што вака ти се обраќам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Сигурна сум дека тоа што го носи во стомакот е направено со љубов која подоцна се претворила во кошмар.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Сигурен сум дека знаеше, оти нејзините најдобри другарки доаѓаа да нѐ гледаат, а таа не.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Сигурна сум дека змиите ги мразам најмногу од сè на светот.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Кога би требало да се определам за една од книгите од Твојата втора авторска фаза (ќе се согласиш ли неа да ја атрибуираме како белетристичка?), сигурна сум дека веднаш, безмалку рефлексно, без да се двоумам или да размислувам, навистина веднаш би ги избрала токму Татковите книги.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Не и кажав, ама убедена сум дека знае колку бев радосна во тој момент и горда што сум со неа.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Грета: О, не, Дики.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Сигурен сум дека еснафлиите знаејќи кој од нив е до каде во занаетот, кој е вистинскиот мајстор, кој е кандидат за мајстор, кој е сè уште калфа, а кој од чираците има талент бргу да напредува.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
И да не бевте формални емигранти избегани од својот роден дом (епскиот македонски збор вели: откорнатици!), сигурна сум дека моралниот кодекс на Твојот Татко и на Твојота Мајка врз целото ваше семејство ќе се пренесуваше на сосема ист начин и ќе си функционираше сосема идентично, создавајќи ви стандарди што безусловно ги определуваат сите ваши постапки и што е поважно! обврзувајќи ве тие стандарди да ги пренесувате на своите деца и внуци.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Оди сега, прибери се и учи...“ рече мама, стана од столот, ја вклучи пеглата и продолжи да ја пегла кошулата на тато.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Во што е работата“, рече Индиецот. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 183
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Мелоди Самнер е родена 1951 г. во Тексас. Денес живее во Калифорнија.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Направив неколку измени како резултат на некои корисни забелешки; сепак, сигурен сум дека тие се недоволни да призведат консензус. превод: Жарко Трајаноски 68 Margina #11-12 [1994] | okno.mk Iddo Landau Што е старо кај Дерида? (What’s Old in Derrida?) Philosophy 69, 1994 1 Револуциите често задржуваат повеќе карактеристики од предреволуционерната состојба, отколку што сакаат да признаат оние што ги прават.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Со цигарче во уста, кое како да не се смалува, и до колена во езерото, Мики, упорниот рибар, со блинкер фаќа мренки и кркушки, запечени пастрмки.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Сигурна сум дека ќе му се допадне.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Али видел сум дека коа фрлија мајсторите чуковето и додека паднаа доле на земјата - рачките отпаднаа од чуковето.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Сигурен сум дека Иван не е толку нерешителен барем во однос на работите што треба да ги изврши, а и во однос на она, најсуштественото: на која страна треба да се упати и каде треба да втаса?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Сигурно за многу нешта сте им благодарни на своите учители, но сигурен сум дека за многу нешта и им се лутите.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Убеден сум дека целосно ќе соработувате".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
- Да продадеме 50 нивни џипа сигурен сум дека нема да има ниеден сиромав во народните кујни.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Можеби ќе го сторам тоа уште денес; уште вечерва.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Убедена сум дека ќе стане пејач и ќе продаде милиони плочи!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Јас си седам тука, го слушам ѕвончето на Белка, сигурна сум дека говедата ми се тука, си држам во рацете дивјачка, и го гледам руменото обравче и ги слушам мушичките како ѕунат низ тревата од горештината, ѕунат, аман Господе, ти се чини улиште има тука некаде и уште што не се пуштило, што не тргнало кон некаде...
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Ги шепотам зборовите засекогаш, прв ден, вчера, а можев да речам и сега, па дури и штотуку, (ги шепотам без одредена намера, дури и без некое посебно чувство сите овие толку далечни и неодредени зборови) а сигурен сум дека тагата и немирот никогаш не почитувале временски и други определби.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Поголем број на деца немаат пристап до медиите и не можат да го привлечат националното внимание, но сигурен сум дека тоа се случува многу почесто отколку што сум свесен. ?
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Како заклучок, пиротехничарот во записникот внесе: „На мислење сум дека потресите од експлозиите влијаат на оштетувањето на куќата само околу 25%.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Пак таа со нејзин „еден ден” – си зборував сама со себе. – Ама ги мразам тие „едни денови”!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Уверен сум дека Теодор* утрово ја набљудиваше едрената точка на воздухот.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Сигурна сум дека нема ни да си го помрднат газот.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Ама не можам да дозволам курбан да оди толку народ, сигурен сум дека пашата ќе го стори тоа што го рече.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Американецот рече, “Но што да правам со стара железна ограда”?
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Продуцентот нѐ праша: „Што! Господе, што е тоа?“
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Размислувајќи за J like America and America likes me or ö-ö, можеме да го почувствуваме овој прото- јазик, првиот јазик на суштествата, јазикот на телото, сентиментот, крикот, јазикот на животните, налик на плач на срна.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Сигурен сум дека во ранецот го има насобрано сѐ она што е потребно за да може еден погреб да се изведе според воспоставениот ред.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Зборував… Зборував… а притоа сеќавав како напрегнато сум вслушан во шумовите од соседната соба; дури и прашував; сигурен сум дека неколкупати прашував, но не гласно туку во себе. (Навистина мислев дека го прашувам во себе Грофот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Сигурен сум дека ќе сфатат оти нашите театарџии, ако не во друго, се извештиле во „возвишеното мајмунисување“, па не ќе напишат ништо.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Сигурен сум дека ќе ви се допадне.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Допуштам дека поимот за „имплементирање” што се обидувам да го експлицирам овде не е сѐ уште егзактен: но сигурен сум дека тој е повеќе, како она што компјутерxиите го подразбираат со извршување на една програма.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Убеден сум дека Бојс покажува дека само низ уметноста може да проговори тишината на ништавилото и сѐ што егзистира а е различно од човекот, природата и животните.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Духот наеднаш се губи.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Сигурна сум дека онаа магична сентенција на љубовта не си ја заборавил и сигурно ја говориш често.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Се разбира, недостасува само уште сандакот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Верувам дека од никаде, ама баш од глувотијата на оваа мирна улица се појави брат ми, рус и висок, во фармерки и кожена винтјага, и непоканет почна да зборува, неконтролирано мавташе со рацете, се закануваше, караше; за пет минути колку што ломотеше сигурен сум дека сѐ ми извади низ нос, па дури и сендвичот што набрзина го имав излапано во гадното шинобусиште.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Сигурен сум дека таа ќе има различно значење таму, пред луѓето што го проживеале тој материјал, за разлика од западната публика за којашто тој веројатно во основа е егзотичен.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Сигурна сум дека и ти еден ден ќе одиш.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Сепак, уверена сум дека и баба ни е таму некаде во нејзиниот лик. Не толку наметливо како Ласа, ама присутна...
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Секое ново сознание па и заблуда сигурен сум дека води кон разјаснување на случајов.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но само ми се чини, бароне, сево ова веќе е мистично бладање што сосем може да се оправда во неговата положба...“
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Потта ми се слева по лицето и убеден сум дека мирисам ужасно.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Не знам како се случи со тој штрајк, но сигурен сум дека ако сега нешто сторите веќе нема да се повтори.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Сигурен сум дека ќе го земам „пет часот”...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Сигурен сум дека можеш.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Но тој И понатаму се оддалечуваше кон темнината во прозорецот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Му викаат: - Ќе те питаме нешто, Итар Пејо...
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Сигурен сум дека мама вечерта кога заспав сè му раскажала на тато, зашто тој ништо не ја запраша и наутро без мама си замина на работа.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Знам дека никој нема да ми верува, но сигурен сум дека со мене би се сложиле сите оние емигранти што пред стотина години се истоварувале на Елис Ајленд: кога стоиш таму првпат, не те импресионираат ни големината на Статуата на слободата, ни висината на њујоршките небодери, ни површината на океанот... туку само се ѕвериш нагоре и не можеш да сфатиш од кај па сега толку небо се збра.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Краста (Кон Грета): И покрај ова што го виде сигурен сум дека сè уште не знаеш кој сум јас, но кога ќе пораснеш верувам дека ќе ти биде јасно.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Значи тоа е антропологијата, антрополошкиот и хуманистичкиот егзистенцијализам којашто Бојсовиот опус го разлучува од јазикот на бивствувањето, или анализите на јазикот.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Кога го велам ова всушност мислам само на негова несигурност сврзана со потрагата по таткото.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Таа тука зборува за Мараја Кери и за Карен Карпентер, но нејзината забелешка може исто толку лесно да важи и за Џоан Крафорд: „Сигурна сум дека се слични личности од типот А – ревносни перфекционистки на кои им е многу битно да будат задоволство кај луѓето“.409 Гордон, изгледа, ја влечат ранливи изведувачки кои си штетат себеси во поривот да ѝ покажат на публиката совршенство.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Точно е дека ме мачи опстанокот и парите, но свесна сум дека не е од тоа.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Во однос на меѓусебните активности се истакнувало дека по неговото пристигнување британската воена мисија Брасеносе би можела да се ослободи "од одржувањето врски" и да им се дозволи целосно да се посветат на "планирањето подготовки и организацијата на одредени операции против железничките линии и други цели во МАКЕДОНИЈА".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Се користи со мошне малку средства, но тоа навистина е размислување за сликата; сигурен сум дека тој би можел да направи нешто сосема особено сликајќи само стари весници и свеќа. okno.mk | Margina #8-9 [1994] 63
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Сигурен сум дека дури и не помислувал дека врховниот циник, македонската историја, тоа писмо ќе ми го предаде мене в раце.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Би можел да ја наречам љубов – откритие, зашто убеден сум дека служејќи и, ќе дојдам до нешто големо.
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
Впрочем ваквите состојби, што ги предводи тагата и вознемиреноста, немаат дестинација, не знаат од каде доаѓаат, ниту пак каде и кога треба да запрат.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Приказната што ја прочитавте е земена од нејзината прва книга раскази Времето е сега (The time is Now), објавена 1985-та. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 202
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
А чув, сигурна сум дека чув ама не ставив на умот, можеби така требаше.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Кога фантастичното ќе ме пресретне (понекогаш сум и јас посетител и моите приказни се раѓаат од доброто, взаемно воспитување долго дваесетина години) си припомнувам на засекогаш извонредниот Игоов фрагмент: „Секој знае што е едрена точка на некој кораб; точка на пресек, центар таинствен дури и за самиот градител на коработ, во кој се сретнуваат силите распрснати по целите развиени едра.“
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Ним поместувањето на газот им е повредно од спроведувањето на кој било закон.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Сигурен сум дека нема да им излезе ништо, но тие не треба сосема да бидат ослободени од тоа.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Убеден сум дека секоја уметничка форма што се движи во времето, неопходно мора да биде наративна, да има почеток, средина и крај.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Сигурен сум дека ниту еднаш во периодот меѓу единаесеттиот и тринаесеттиот век, барон, трубадур и работник не се споиле толку хармонично како што се случи тоа со нивните паралели таа вечер, на ранчот на стариот Елисон.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
А моето распрашување од прилика течеше вака: Извинете, а собава до вашата дали е собата на Мирко Бунде?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Секое ново сознание е корисно - реков следејќи го бавното оддалечување на иследникот кон темнината во прозорецот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Гронинг: Понекогаш.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Убедена сум дека не ми е лут.”
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Тоа е фантастичен идеал и сигурен сум дека луѓето секогаш одпочеток ќе се обидуваат да го остварат, убивајќи други луѓе во негово име и предизвикувајќи уште пострашни страдања.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Чудно, нели! Ќе ја видите кога ќе дојдете.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Се разбира, јас нема да почнам да го применувам ова тврдење во поглед на некое од овие полиња.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
„Сигурен сум дека можете да ја продадете на некоја ѕвезда во Холивуд“, одговори старешината.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Ако го направев тоа, сигурна сум дека вистината во која денеска двајцата се давиме ќе беше поинаква.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Убеден сум дека за мошне кратко време, освен тенкиот слој на македонската интелигенција школувана во бугарските училишта, народот ќе го отфрли бугарскиот јазик и ќе го прифати македонскиот, односно мајчиниот, бидејќи ќе нема потреба да го учи, како што со мака го прави тоа со бугарскиот јазик.”
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Не можам да речам зошто Пеперутката го стори тоа, зошто се сврти, но ова нејзино движење сигурен сум дека смеам да го наречам свртување кон себеси, а тоа го изведе многу умешно и тоа само со погледот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Стег со голема резерва ги примил таквите гласови: “Јас не би бил наклонет да верувам во еден таков макевијализам на турските власти, и сигурен сум дека солунскиот валија Хасан-Фехми-паша не би се замешал никогаш во слични комбинации.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Свесен сум дека вас ве глода и друга мака: вие не знаете што точно сака вашето срце.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
- Кај нас ногу лошо...
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)