го (зам.) - дига (гл.)

А вие сте се истегнале па дури до чорбаџи Теодос. Море, ќе ве испружам на земја па секому пет по дваесет и пет! (Го дига бастумот.)
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Го фаќа кловнот за јаката од старомодниот, изледен огртач и скоро го дига од земја.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
А противникот, затегнат како Боки 13 во мидер за да не му се влечат по земја оние што никогаш ги немал, го дига оружјето свое... и гледам дека е лажно.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Се ведне и го дига изнаказениот Тони и полека, отфрлајќи се со подолгата нга, чекори по влажниот тротоар.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Аце се онесвестува. Благоја го дига в раце.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
И од ним - самовилите една по една идеа - од гроб до гроб го дигаа јунак до јунак - на оро.
„Бели мугри“ од Кочо Рацин (1939)
Насмеан, зад пултот го дигаше палецот во нејзин правец кога ќе го погледнеше.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Во истото време двајца Арнаути го дигаат Илија и го изнесуваат, а останатите ги навртуваат пушките да стрелаат по Ристаќија, но ги спречува излегувањето на Антица и за тоа пукаат нагоре)..
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
АРСО: Е, коџабаши, не можеш на атот — па удри на самарот.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)