Овде никогаш одново ќе биде јули: Дрвја со црвени плодови, Старичка што со недели чека да се воздигне За да си поразговара со својата сосетка на небесата, Ѕвезди во дланките на заспаните дечиња, Жени со набрекнати дојки легнати под сенка, Крикови на птици среде летната замаглина над ожнеаните полиња, Илјадници пеперутки скаменети во сенката на облакот, Српови расфрлени кај јазот, Црна сол врз изгорените костури на тревките И една девојка што полни ведро во бунарот За да му подаде студена вода на оној Утре што ќе следи на ова исто место Загледан во дрвјата со црвени плодови Овде некогаш одново ќе биде јули...
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Се враќам назад, а Ди-џејот ги пушта композициите на Пјер Хенри (Pierre Henri), стар boho фанк со авангарден пискот на синтисајзерот.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
А бре, една девојка што те сакаше некогаш, му рекле.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Една девојка, пак, не ги одвртува очите: де гледа во мене, де во ногата моја.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Да, токму ова беше заклучокот што го изведов откако пробуричкав низ сите мисли што можеле да спопаднат една девојка со некој нејзин однос кон околностите во кои се одвиваше нашиот живот.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Сакам да играм, но мора да се поздравам со една девојка која ја познавам од порано.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)