им (зам.) - благодари (гл.)

“Conversations with Braco Dimitrijević’s ‘The Casual Passer-By I Met...’.” Slought Foundation Online Content. (accessed 15 November 2007) Žižek, Slavoj. The Sublime Object of Ideology. London: Verso, 1989. 128 БЛАГОДАРНОСТ НА ВЕСНА
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Гласот тенор, распеан, дури весел: - За духовитоста им благодарам на струпките и трњето.
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
За заклучокот ми помогнаа тие што се околу мене. Им благодарам! ***
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Им благодарам о, Боже, и на тревките и на ветровите и на дождовите и на изгревот и на залезите кои ми беа сведоци за сѐ.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Пелагија исто така им благодареше со топли зборови, ветувајќи им дека нема да се заборават, дека секој ден ќе наминува кај зградата Сите ние имаме иста судбина, зар не?
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Во име на тоа уверување, им благодарам на сите што несебично ја поддржаа појавата оваа книга како во нејзиното прво, двојазично, така и во ова издание наменето за македонскиот читател. Авторот
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Adonai Господ, едно од имињата на единствениот Бог. Според еврејската традиција, божјите имиња се седум на број: El, Elohim, Adonai, JHVH, Eh’yeh-Asher-Eh’yeh, Shaddai i Tzevaot  Aggadah традиционална еврејска литература, посебно коментари, афоризми и легенди произлезени од Талмудот  Arur Haman!
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Им благодарам на д-р Волфганг Суцл од катедрата за Мировни студии при Универзитетот Инсбрук во Австрија и Арон Леви, куратор на павилјонот на САД на Венециското биенале на архитектура 2008 и професор на Факултетот за уметност при Универзитетот Пенсилванија во САД, за нивната концептуалната поддршка при работата на текстовите во оваа книга, од рафинирањето на првичните идеи до нивните информативни коментари во разните фази на работа врз текстот.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Излишно писмо до Бога Им благодарам о, Боже, на птиците кои со својот лет ги препишуваат моите соништа врз небото.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)