Ама, Америка! Дизниленд! Ох – воздивнав – ќе ме снајде ли мене некогаш таква среќа?
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Немаме ние таква среќа, велеше, да се раниме со мед.
„Прва љубов“
од Јован Стрезовски
(1992)
И пак го препрочитав писмото за уште еднаш да си го мачам срцето.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Ако го служела таква среќа и, се разбира, ако ви е детето прокопсано ќе донесе многу пари. Сте зеле нешто?
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Се вртиш лево-десно по државата и заблежуваш стотици, илјадници, милиони луѓе кои носат во подмишките календари за годините што поминале и чекорат и дишат и изгледаат среќни (Коваќевиќ таквата среќа ја нарекува привидна).
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
А таквата среќа е многу кревка: може да пукне како меур од сапуница.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
(Ова го велам преносно. Веројатно имате слушнато дека радоста лета)“.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Ќе ја запаметиме татковината најубаво што е можно само за четири дена. Никој немал таква среќа.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Си вообразував дека ги забележува тие промени на мене и дека е среќен бидејќи и самиот открива дека и во нашето семејство се запатило убавото; мајка му втасала да се накити со пердувести нешта, а подоцна, ако наиде и таква среќа, како што се случува и со орлињата од Сина Скала, можеби ќе ги рашири рацете и ќе полета.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)