ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Јиржи Шевчик е главен кустос во Градската галерија во Прага.

Во внатрешноста на галериите, близу до една група од брзи цртежи кои Бојс ги користел како „партитури” okno.mk | Margina #15-16 [1995] 89 за своите перформанси, еден вид монитор го покажува уметникот како бесчујно, скоро ритуално ги распоредува делата околу една галерија во Антверпен, во еден перформанс од шеесеттите.

На влезот во изложбените галерии, Фонд /V/4 (1979), голема минималистичка скулптура составена од 14 правоаголни плочи од влечено олово, железо, бакар, кои беа поставени наспроти еден друг пример на Бојсовото користење на продолжената репетитивна форма: еден збир или „блок” од 25 списоци и цртежи со молив наречени Демократијата пее (1963-75).

Дина Вјерни, Русинка, направи сè што можеше да му помогне на својот земјак, ги изложи неговите дела во својата галерија во Париз во 1978.

“ А еден германски студент кој во 1982 година толку силно се исплашил од сликата „Кој се плаши од црвено, жолто и сино IV“ (1966-67) на Branett Newman во Националната галерија во Берлин, што во напад на бес ја удрил со тупаница, ја клоцнал и најпосле ја исплукал, подоцна тврдејќи дека самиот Њуман, кога би бил жив, во извесна смисла би го делел неговото мислење: „Чувствувам дека сега, за првпат, сликата е навистина комплетна по она што и го направив.

Така, Шафрази кажува во едно интервју: „Сакав уметноста наполно да ја осовременам, да ја извлечам од историјата на уметноста и да и дадам живот.

Една од понеобичните појави на нашето време се случи можеби по 1950-та кога денешните “модерни”, забележувајќи ја опасноста да “заглават” во слепата улица на простата сегашност, почнаа во недвосмислено креативна смисла насекаде да ги бараат своите “прататковци”.

На овие претходници од не премногу одалечените времиња сега им се подигаат олтари во најдобрите галерии во Европа.