година (имн.) - ми (зам.)

Кога ќе се сетам на времето од пред две – три години и на мојата најголема и најтажна опсесија – дека годините ми минуваат, сите некаде одат во странство, а јас преку граница не сум мрднала, и дека којзнае кога и дали воопшто некогаш ќе ми се случи, ми доаѓа самата себе да си се изнасмеам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Мајка ми тоа многу години ми го спомнуваше кога јас бев девојка.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
По една година ми трае денот, вака.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Имале право моите, светот нема да ми побегне, допрва е пред мене животот и патувањата.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Штета, сега на стари години ми е сладок како еурокрем.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Бев на онаа... Мислам Кавалерија се викаше. Или така некако... Одамна беше...
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но тој другар Кочко со години ми испраќаше карти за неговите премиери.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Помислив дека приредбата зборува нешто за Војната.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
– Пишува, пишува, ама нејасно е запишано! – Ти, сине, по твое, колку години ми даваш? – Твое е да кажеш. – Да ти кажам колку имам без страдањата?
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)