играчка (имн.) - во (предл.)

Јас сум само играчка во твојот живот, во животот на таа играчка. Не, грешам, се сети.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Тој беше престрашен и од таа долга играчка во рацете на човекот над себе и сега не ѝ се подаде повеќе ни на таа позната лага.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Стоев на влезот на широчината и ја полнев капата со џамлии, слики, копчиња, шпиртосани бубачки, перца, празни кутии од помада и безброј слични предмети. од неколку улици наоколу доаѓаа деца и ги оставаа своите играчки во мојата ученичка капа.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Нели бил и синот на девственицата Марија играчка во туѓи раце? И што се случило?
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Играчка, што значи тоа? Ништо.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Со тртка на носот... – се кикотат играчките во хор. - .... со тртка на носот, накаде да одиме за да не се загубиме?
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Набрзина и со голема лутина В ги собра играчките во најлонска вреќа.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Во море од брканици, по итаницата за спас, ко заплашени дечиња од рушевините на 12 катницата на силен земјотрес...со играчки во рака...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)