Тоа е прашањето: „Зошто веќе да не дојдат играчките и – темјанот?“
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
„Облачно претпладне во јули. Вкус на пепелта лета низ воздухот; - мирис на дрво што се поти на огништето, - натопени цвеќиња, - опустошени шеталишта, - зошто веќе да не дојдат играчките и темјанот? “, ќе наслика Рембо во неговите „Изреки“ и ќе продолжи: „сум оптегнал јажиња од камбанарија до камбанарија; венци од прозорец до прозорец; Златни синџири од ѕвезда до ѕвезда, и играм“.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Тие стоеја однатре на влезот, беа војници од излог со детски играчки и рамнодушно ждракаа кон арената.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
„Опа!” копкајќи со прстот таа повторно однекаде ја врати играчката и го намота конопот околу неа.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Ќе ти дадам нови играчки и ќе испорачам нови благослови до оние што ќе ги добијат.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Ги заборавила играчките и учебниците таа Илинка Пакова.
„Најголемиот континент“
од Славко Јаневски
(1969)
Тоа се неброени композиции со милиони играчки и разни други подароци со кои Дедо Мраз не може сам да ги справи, се разбира.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Сето детство се состоеше од правливи полици со полурасипани играчки и растурени сложувалки со изгубени делови.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
- Ураааа! – Изразблеаја играчките и се распослаа малку подалеку.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)