рана (имн.) - во (предл.)

Дел од нив со свежи рани во душите во тајни собири во Цариград палеле свеќи, изговарале христијански молитви, а понекогаш други ќе се најделе кај дервиши, припадници на еретски братства кои ги опседнувале со каузистички толкувања на божјото видение...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Со нејзина помош ја подзалекувавме првата рана во животот.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Семејството на кутриот козар останало со шеснаесет рани во душите.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Така траеше Мајкиното самување, големата рана во нашите животи.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Во куќата тој тагува, со голема рана во душата, по последното козле што го напушта.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Тие спомени копаа по свежата рана во мојата душа.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Сите тие нешта се среќаваа во мене, во моите болувања, во нејзиниот страв за мојот живот, затоа и ме мразеше толку, говорејќи со глас со каков се изрекува смртна пресуда, “Ќе беше подобро да не те родев,” затоа и ме сакаше толку, ме сакаше до заборав на сопствената несреќност.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
По два дена, со длабока рана во градите и со откината нога, го донесоа во болницата.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Мама можеби и не можеше да не ја засече таа рана во мене – јас бев точката во која се среќаваа и се разделуваа сите нејзини болки: предвреме завршените мечтаења и бракот со човекот кој тукушто станал дедо, смртта на вториот син и одгледувањето на своите деца во беда, постојаните преселувања во сѐ помали станови, рибањето на подовите во домовите на богатите.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)