страв (имн.) - ми (зам.)

- Мене ми е страв, страв ми е, Миле. Не е шега таа работа.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
- Зошто викаш и плачеш? - Страв ми е...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Некој му рече: - Зарем не ти е страв? А тој вели: - Море страв ми е само од нашите.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
СИМКА: Страв ми е... Што ќе рече светот?...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
КОСТАДИН: Ете што направи!
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Страв ми е да кажам дека кај многумина од луѓето забележувам напори, слични на оние на Форест Гамп.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Стравот ми помина, велам, но очите ми останаа големи.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тики: Но јас не можам да ѝ платам, Еди!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Трошоците го надминаа буџетот, и самиот знаеш! Дали ти ќе ѝ платиш?
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Краста: А што можам? Ќе го чекам Божик, а испеченото месо ќе им го подарам на сирачињата од домот. Само страв ми е.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
СУЛТАНА: Страв ми е. И вака мислам дека сум двајца, вака ќе мислам дека сум четворица.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
СОЊА: Мораш да му помогнеш на Матеј, тато. Лежи таму пијан, дрогиран. Страв ми е од него. Не го разбирам.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
СТЕВО: Мислев дека ти е страв од темно. СИМОН: Страв ми е и од светло.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Сакав да викам на помош, ама грлото од страв ми беше стегнато, а сето тело ми трепереше како да ми студи, иако температурата во Египет тој ден беше околу четириесет степени.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Страв ми е дека толку ќе се пикнам во тебе што не ќе можеш да се ослободиш од мене. Како крлеж.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
- Не, ми е срам, страв ми е. - Од што да ти е страв? Толку сум страшна јас?
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Не знам веќе што постои... Страв ми е... Ми се повраќа...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
-Еден ден се будиш во стаклен ковчег, ко заспаната убавица, но контекстот потполно е изменет!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Правев звук на кастенети...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Никогаш немаше да поверувам дека можам да направам внатре таква бура...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Постои еден стрип... -Страв ми е од тоа - вели Бедмен.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Заправо, единствената убава асоцијација што театарот ја буди во мене е сеќавањето на Пепи Мирчевски кога играше некоја античка драма на Охридско лето, а актерскиот костум му го беа накитиле со кондоми полни со вода - ние му викавме: „Пепи, пази да не се запиеш некаде со кондомиве“, а тој ни одговараше „Не ми е мене страв да не се запијам, страв ми е да не се заебам!“.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
- Страв ми е, вели овој, како не ми било страв?
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)