со (предл.) - карта (имн.)

III Комисијата неколку дена ги обиколуваше терените околу селото, се качуваше по бреговите и планините, срамнуваше со картата, маркираше.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Тргнува кон мене деверот со карта вино, со јаболко начичкано со пари, со капа на глава, а главата без лице.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Тогаш почна самиот да се обвинува. Не требаше да избрза со писмото што ѝ го напиша... И со картата за пат...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Треба да знаете дека omnae personae in tres partes divisae sunt 14. Имено: барони, трубадури и работници.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Тој ден се месат погачите со кои ќе се канат нункото, попот, деверите, старосватот и другите блиски роднини, а уште подалечните — само со карта.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
IX Комисијата ги обиколи терените околу манастирот, изврши срамнување со картата и се врати за ручок. Игуменот имаше наредено да се приготви богат ручок.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Ја сакаше оваа игра со карти, покрај таблата, во која одлучуваше за добивка случајот, но и нервите, карактерот на другите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Се сеќаваш на приказните, ако си ги запамтил, на триковите со карти и на оној краток музички фрагмент на пијано – како одеше?
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Дедо послушно го спушти ракавот и почна да си реди пасијанс со картите.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)