Самоуверениот и згоден менаџер на проектот го заврши своето излагање, спомнувајќи ги глобалното село и неизбежниот процес на демократизација, следеше вообичаеното ракоплескање, потоа се појавија келнерите со послужавниците и слично.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Келнерите со послужавници забрзано шетаат на сите страни.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Тој никогаш не јадел бурек на автобуска!
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
По плажата минува едно поголемо теле, Климче го гаѓа со камен.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
- Па што да правиме сега? - праша Коте. Сега Проедросот, со рацете на масата, ги погледна братучедите и сакаше малку да земе здив пред да ги праша што ќе ги праша, но толку тогаш крцна трказот на вратата, влезе жена со послужавник в раце.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Тој никогаш не спиел на клупа во парк!
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)