пролетен (прид.) - дожд (имн.)

Јас сега верувам, проклет да бидам, во секое човечко срце мора да има понекоја топла капка пролетен дожд колку и да е тоа тврдо, обвиено со мраз.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Тоа беше прекрасен, пролетен дожд. Светол. И изутрина.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Ракоплескањето шуми како пролетен дожд врз ламарина по салата и од сите страни се чуствуваат извици: Браво! Ние се гордееме со тебе!
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Отиде на оседлан коњ, Пролетни дождови врз неговото семе скриени во плодовите...
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
На челото го чувствував нејзиниот папок, а од меѓу нозете избиваше мирис на развлажнета смола по пролетен дожд.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
- Кој дожд? - Топлиот пролетен дожд!
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
По тревата плиска пролетниот дожд во здрачно виножито.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Зборовите ѝ крцкаа и се распрснуваа од усните како штотуку узреани црешни во мај, загризани во мигот на заросување на ситен пролетен дожд.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Фатија пролетни дождови и компирите поникнуваа бојни како бозе, ќе речеш божем преку ноќ се накренале од земи како космати борачи и сега тука се борат во бавчата.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)