сив (прид.) - боја (имн.)

Секогаш имаме некоја сива боја на косата и многу мало напрчено носе.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Го гледаш ли овој камен? – со раката покажа кон големиот камен со темно сива боја. – Кога човекот не верува во себе, тежи како камен на едно место, не може да се движи напред ниту да се воздигне; значи стои на едно место – продолжи старецот. – Кога верува во себе, тој е предаден на дејствувањето на природата, како пердув предаден на ветрот, лесен, се движи без тешкотија напред, па може бргу да достигне духовно визвишување – одговори, без да сети некаков замор од долгото зборување.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Со сива боја на очите во којашто погледот ти тоне со чувство дека телото ти се топи.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Не како во панаѓурските куќи на стравот, како музеј на ужасот што им се случил на милиони луѓе со претходен живот, со минато, со професионален и личен идентитет, со семеен и со индивидуален живот, со љубови, очекувања, разочарувања, надежи и мечти.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Ништо не можеше да ја поколеба во одлуката.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
На портата се појави жена во костум во сива боја, панталони со тесни ногавици до над глуждовите и црни чевли обуени на босо.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Сивата боја на небото постепено се згуснуваше, облаците како да се спуштија пониско и веќе налегнуваа на најблиските височинки.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Голема глава, умни очиња, рунтаво, темно сива боја.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Доминира циглата, сивите бои и студената атмосфера.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)