гласен (прил.) - го (зам.)

Алал Комби не можеше да издржи, и, не барајќи збор од другарот Чапаев верувајќи дека и тој е согласен со Татковото претерување, гласно го прекина: - Вие, другар судија, се оддалечувате од главното прашање: како ќе го браните нашето социјалистичко, револуционерно право, со вашата отоманска диплома?
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Седна спроти мене, како секој галамџија, гласно го повика дечкото и побара мени.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Кога се вратив, Љубе ме искара што не сум дошла побрзо.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Дури и гласно го викав по улиците, ама него го немаше.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Актерот гласно го искоментира неприличниот гест: „Види го овој!
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Веднаш под неговиот прозорец, како некоја уште неприбрана, заборавена сенка на таа ноќ, седеше еден голем парталав волк и гласно го голташе крвавиот снег од местото каде што беше синошната борба, само понекогаш покренувајќи си ја својата шилеста муцка и завивајќи безгласно кон полускриената месечина.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
- Сега веќе верувам дека тој привид ќе се осветли, ќе се престори лик! – неочекувано гласно го изнесе својот заклучок - Да не произлезе најсетне дека сега се сети оти мајка ти, или некој друг, ти има кажано а ти, којзнае зошто, си го затурил сеќавањето - се обидов да се пошегувам.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Мајка ми? - се зачуди Иван. Очигледно моето прашање го збуни.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Мајка ми се чини веруваше дека тој податок нема многу да ми користи. - Кој податок – прашав.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Тој гласно го изговара, немоќно насмевнувајќи се, тажно, некако уморно, потоа продолжувајќи го своето мачно качување, повремено застанувајќи да се осврне и да ги погледне скалите зад себе. наслов на изворникот: Robert Coover, “The Elevator”, Pricksongs ѝ Descants, 1969.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)