и (сврз.) - горко (прил.)

БОЖАНА: (Влегува викајќи радосно).
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
А тие кои ходат по баење и по маѓии и кои сон верујат, тешко и горко ним!
„Избор“ од Јоаким Крчовски (1814)
Го жегнува нешто врело и горко Петрета в срце, како веќе да го погледнала со оние две црни очи, иако е уште далеку.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Сѐ на ветар!... Есен поминува, зима дојдува!
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Тој се сви на местото и горко заплака...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)