Ушите ми зуеја сѐ дури до првиот звуков израз на војничката труба за будење во ЈНА. Таму сѐ забораваш, дури и името.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Му го кажаа и името на барот. „Нели ќе дојдеш?“ му вели малечката и авторот знае дека малечката е мамката и дека е ова добро уигран тим.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Од разлози такви и име добив од отците овде, кои Иларион Сказник ме нарекоа, штом проговореа устата моја и јазикот мој, шестмесечен уште.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
И одеднаш го слушам и името на мажот ми... Никифор Абазовски, вели, од...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Почна да се спомнува и името мое.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Има во нив и историја, и имиња на топоними, описи на обичаи, народни песни, ора.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Треперам и не знам што ќе речеш кога ќе споменам дека ѝ го знаев и името, кое пред тоа никогаш не бев го чул.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Ако би станало нужно, јас би можел да спомнам и имиња и детали...
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)