Романија (име.)
Но за тоа име, како за наше народно, ние најмногу знаеме не по некакви свои традиции или од Романците, ами по византиските историчари.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
31. Каравлашко всушност е само еден дел од денешна Романија. По обединувањето на Каравлашко и Молдавија (1859) се создаде државата што го доби името Романија (1861), но Мисирков го употребува традиционалното народно име што е зачувано и до денеска во Македонија.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
55. Мисирков го има предвид и фактот дека, и покрај тогашната силна романска националистичка пропаганда во Македонија, таа не може да претставува реална опасност за Македонците, бидејќи Романија нема никаков граничен допир со Македонија што да ѝ овозможи евентуално проширување на нејзиното владеење и во овој дел од Балканот.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Но, прво, крупните германски банки се скараа меѓу себе околу поделбата на пленот, и „Дисконтното друштво“ ги разобличи еготистичните интереси на „Германската банка“; второ, владата се исплаши од борбата против Рокфелер, зашто беше многу сомнително дали Германија ќе може без него да добие достатно петролеј (производството на Романија е мало); трето, во тоа време требаше да се вотира милијардски кредит за 1913 година наменет за воените подготовки на Германија.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Од друга страна, „Германската банка“ и другите берлински банки настојуваа да ја „зачуваат“ „за себе“ Романија и да ја обединат со Русија против Рокфелер.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Обете групи се во тесна врска меѓу себе, но нивната монополна положба ја застрашуваат, има веќе неколку години, пет непријатели“: 1) исцрпеноста на американските извори на нафта; 2) конкурентската фирма на Манташев во Баку; 3) изворите на нафта во Австрија и 4) во Романија; 5) прекуокеанските извори на нафта, особено во холандските колонии (многу богатите фирми на Самјуел и Шел, сврзани и со англискиот капитал).
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Други во Романија, трети во Србија...
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Негови дела се преведени и објавени во САД, Англија, Романија, Грција, Словенија и Хрватска.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Пред десет години во Романија живеел мал, мирен човек.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Четворица тореадори маслинки собирале во Шпанија, а во Катанија и во Романија береле бамји и боранија.
„Најголемиот континент“
од Славко Јаневски
(1969)
И враќањето беше тешко; ја минав цела Русија, цела Романија, додека стигнав овде; ме фаќаа сите болести што војните ги оставиле: тифус, маларија, грип; некои ги прележував по пат, а некои по болниците; паѓав во трески, во огнови, во несвест, но се храбрев, си давав кураж да истраам, да се вратам жив...
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
„Муст“ - така велат Романците за ширата - секој пие и се чини дека во грозјебрањето цела Романија пие само шира.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Над 200 милијарди тони нафта - така денес се проценети резервите на петролеј во Романија, а тоа е големо и неоценлови богатство на романското стопанство.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Ако Дунав ја дели Романија од Бугарија, тогаш мостот ги сврзува обете земји, па со право го носи името „Мост на пријателството“.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Не чекаше одговор. Рече: - Ќе ве вратиме, магариња, пак во Романија. Да јадете таму мамалига!
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
- Зар не ви кажав дека бевме во Романија?
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Така ни дадоа во Романија...
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Ми велат: — Односите со Романија ни се доста затегнати.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Имаше и еден Романец, Петреску.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
По настаните во Унгарија 86, велат, ни се влошија односите и со Романија. Нервозни времиња.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
