тврдење (ср.)
Дали е права Русија во своите тврдења?
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Поведението на самиот комитет зборува против неговите тврдења.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Другари! Таквите тврдења не се ништо друго, туку една лага, една клевета фрлена на ослободителката Русија од еден ослободен ропски народ што уште не е слободен од неговите ропски инстинкти со кои се ползува за да ја оправда својата глупава „самостојна” и „национална” политика.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Се разбира, буржоаските реформисти и меѓу нив особено сегашните кауцкијанци се обидуваат да го ослабнат значењето на тој вид факти со тврдењето дека суровини би „можеле“ да се набават на слободниот пазар без „скапата и опасна“ колонијална политика, дека понудата на суровините би „можела“ гигантски да се наголеми со „простото“ подобрување на условите на селското стопанство воопшто.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Тоа е беспорно, но тоа е и апсолутно бесодржително; тоа е како тврдењето дека „развитокот оди“ кон произведување прехранбени артикли во лабораториите.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
„Може да се истакне тврдењето – пишува Шилдер – кое на некои можеби ќе им изгледа парадоксално, имено: дека порастот на градското и индустриското население во повеќе или помалку блиската иднина може многу побрзо да сретне пречка во недостиг на суровини за индустријата, одошто во недостиг на намирници“.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Основното учење на Хегеловата филозофија е тврдењето дека светот и општеството се во постојан развој и дека тој нивни развој е незадржлив.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
- Се излажа стариот, - си рече Бојан, мислејќи на дедовото му тврдење дека зимава ќе биде забеста, долга.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Би било интересно во рамките на ова тврдење да се компарираат видувањата за гласовите, барем за оние гласови, за кои и Рембо и Хелбников и Маркус се произнесуваат.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Кризата за слатка вода, според тврдењето на бугарските експерти, отпочнува да се чувствува и во Бугарија, моментно не во толку остра форма, но сепак е даден знак за тревога.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
- Како не важат нашите тврдења, - се бунат мајка му и мајка ѝ нејзина, - та ние сме ги родиле...
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
- Тврдењата ваши не важат, - им вели матичарот, - важат документите...
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Така се вика нивниот клуб што го основаа со цел да ги побиваат моите непобитни тврдења.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Чанга можеше сѐ да поверува од книгите, ама никако не му влегуваше в глава, тврдењето дека Калето според остатоците на земјанки и колипки е старо четири илјади години.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Во текот на средбата бев збунет од професоровото тврдење дека тие не можеле да разговараат.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Така дури и тврдењето дека логичките изведувања се еден граничен случај на човековиот процес на одлучување е во некоја смисла претерано.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Гедел (Goedel) 1931. год. проучувал логички системи кои биле адекватни, во смисла дека имале доволно експресивна моќ да ги изразат вистинитите тврдења во аритметиката, независно од тоа дали можат да се докажат, и кои биле конзистентни во смисла да не може во таков систем да се докажат и некое тврдење и неговата негација.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Откако ги изложивме двете спротиставени тврдења на мултикултурализмот и на неговите непријатели, сега мораме да ја расчистиме улогата на интелектуалците. okno.mk | Margina #4-5 [1994] 11
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Кога Хабермас нпр. зборува за мојот еврејски мистицизам, тој се повикува на една американска книга на Сузан Ханделман, која во моите очи без сомневање е занимлива, но мошне проблематична во врска со тврдењето дека јас сум загубениот син на еврејството.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Затоа современата левица чувствува недостаток од таква партија и сценарио какво што го покриваше тврдењето на Маркс и Енгелс дека нивната мисла е повеќе „научна“ од „утописка“ - повеќе гласот на реалноста одошто на фантазијата.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
